Uzun zamandır bir soru hakkında çok düşünürüm, öğretmen kimdir? Öğretmenleri düşündüm, bilhassa kendi öğretmenlerimi düşündüm. Bazı borçlar ödenmez, ödeyemezsiniz. Bugün bildiğimiz ve yaptığımız her iyi, güzel ve doğru için zamanın bir yerinde bu dünyadan gelip geçmiş her öğretmene borcumuz var. Şimdi hep birlikte düşünelim; öğretmen kimdir?
Onlar bazen sokakta yere düştüğümüzde başımızı okşayan şefkatli hanım teyze bazen alışveriş yaptığımız güler yüzlü bakkal amca oldular. Bazen çırağı olduğumuz bilge ustamız, sınıfta ellerimizi ısıtan yürekli hademe oldular. Çoğunlukla her türlü haylazlığımızı, nazımızı sabırla çeken; her türlü eksiğimizi anlayışla kapatan; her türlü yanlışımızı bir daha yapmaz diyerek ve bize inanarak düzelten babamız oldular, bilhassa annemiz oldular.
Öğretmen bence annedir, benim öğretmenim annemdir.
Evet benim öğretmenim annemdir ve o benim en büyük hazinemdir. Hazinemim kapılarını açıp sizlere dağıtasım geliyor, ancak o beceriden bihaberdir kalemim. Kıymetli birikimlerimin farkında olmayacak kadar nankör de değilim saçarsam biter diye de düşünmüyorum, çünkü ziyadesi ile herkese yetecek kadar çoktur. Biz sadece “öğretmeni” konuşalım. Dürüst olmak gerekirse öğretmenlikte layıkıyla ifade edilemeyecek kadar kutsal bir beceri, bir sanat dalıdır.
Yalnızca bir iş, bir uğraş değildir. Kim böyle düşünüyorsabüyük bir yanılgı içindedir.
Öğretmen; küçük hareketlerle, ufak adımlarla başlayan o büyük, o kocaman hayatın ilk temellerini atan kişidir. Sizi aileniz kadar değil elbette ama çok sevecek ve hiçbir çıkarı olmadan size elinden gelenin fazlasını katmaya çalışacak tek insandır. Tıpkı anneniz gibi, babanız gibi geleceğinizi düşünen ve bunun için endişelenen kişidir. Yani sağlıklı, başarılı ve huzurlu geleceğinizi kıskanmayacak, bundan büyük keyif alacak olandır.
Öğretmen; hata yapan öğrencisi için kendisini kusurlu hisseden, başarısız öğrencisi için suçluluk duyan ve bunlar için üzülen, yediği yemekten uyuduğu uykudan zevk alamayan kişidir. Öğretmen, her çocuğu güzel hissettiren kişidir.
Öğretmen; hasta olan öğrencisi iyileşinceye kadar en çok onu seven, okula gelmeyen öğrencisi okula devam edinceye kadar en çok onu seven kişidir. Öğretmen, her çocuğu özel hissettiren kişidir.
Öğretmen; size cesaret verecek olan ve eğer gerçekten isterseniz bu dünyada yapamayacağınız hiçbir şey olmadığını gösterendir. Eğer siz kendinize inanırsanız o size inanıyor, siz ona inanmasanız da o size inanıyor, güveniyor. İlk yılgınlığınızda size bırakmaz, elinden geleni yapar, sonuna kadar sizi destekler; sizi sorumluluk sahibi yapandır.
Öğretmen; sizi farklı dünyalardan haberdar edendir, size hayal etmeyi öğretendir, kendi kabuğunuzu kırmanız için size yol gösterendir, size ilham verendir. En çokta sevdiğiniz şeylerle uğraşmanın ve onların peşinden gitmenin ne kadar güzel ve özel olduğunu size gösterendir.
Öğretmen; siz ne kadar yanlış yaparsanız yapın size sabırla yaklaşacak olan ve size her zaman bir yanlış daha yapma hakkı verecek olandır. Geleceğe umutla bakmanızı sağlayan kişidir. İnanmasanız bile ısrarla dünyayı kurtaracak tek şeyin sevgi olduğunu size hatırlatandır, öğretmen sevgidir.
Öğretmen; üzgün olduğunuzda merak eden, yüzünüzde ufak bir tebessüm yaratmaya çalışan, sabah size ilk günaydını diyendir. Ne yaşarsa yaşasın size bunu yansıtmayandır. Sizi bir birey olarak dinleyen, dikkate alan, fikrinizi merak eden ilk kişidir, anne babanıza küsemediğiniz gibi küsemediğiniz kişidir.
Güzel bir gelecek, güzel bir ülke ve dünya için çabalamak elbette sadece öğretmenlerin işi değildir. Ama seneler sonra bir öğrencisiyle karşılaşmak ve geçmişi yâd etmek, onların bu ülke için, insanlık için bir şeyler ürettiğini görmek; göreve başladığı ilk günden son güne kadar birçok evlat edinmek başka hiçbir meslekte olmayan bir ayrıcalıktır. Öğretmen, ayrıcalıklıdır.
Öğretmen; sıkılan, kıskançlık içinde boğulan, ben senden daha çok test çözdüm diyen çocuklar değil sevgiyi ve mutluluğu tüm benliğinde hisseden, gerçek mesleğini ve gerçek yuvasını bulan, kendini net olarak doğallığıyla aktaran, neyi neden yaptığının farkındalığına ulaşmış bireyler yetiştirmek zorunda olan kişidir.
Öğretmen; “aman alt tarafı çocuktur” deyip dikkate almadığı bir kelimenin çocuğun bütün hayatını etkileyebileceğini bilen, kalpleri sevgiye ve öğrenmeye kapalı olmayan insanlar yetiştirmek zorunda olan kişidir. Bunu yaparken kendisini ve mesleğini yıpratmayan kişidir.
Hepimizin hayatında yer edinmiş öğretmenler vardır. Kiminin gülüşü, kiminin konuşmasını, kiminin otoriter tavrını hatırlarız.
Siz hiç fark ettiniz mi?
Mutlaka başınıza gelmiştir, hem de kaç sefer;
Mutsuz olduğunuz, sınavlarla dolu bir hayatın ortasında olduğunuzu tekrar tekrar fark ettiğiniz ve geleceğinize ilişkin artık umudunuzun kalmadığı anlarda, tam da zamanında ve tam da size lazım olan anlamda size bir bakış atarlar. Bu bakış sizi yargılamaz, sizi değiştirmeye çalışmaz. Bilakis bu bakış, “Bak çocuğum biz insanlar düşeriz. Kendimizi çok yalnız hissederiz. Kimse bizi anlamıyor, dikkate almıyormuş gibi düşünürüz. Bu yaşadıklarımız ve bıkkınlıklarımız sanki sadece bizim başımıza geliyormuş gibi davranırız. Bazen sadece kendi problemlerimizi görürüz. Ama şunu unutma: Zaten herkes kendine ait problemlerle boğuşmuyor mu şu hayatta? Senin bilmemen ya da sana yansıtılmaması bunların yaşanmadığı anlamına gelmez. Senden çok uzaklarda biri aynen senin gibi hissediyor olabilir; ki bu da kendini yalnız hissetmemen için yeterli bir sebep. Senin kadar umutsuz, yorulmuş, bıkmış hissediyor olabilir; fakat sen yine de devam etmelisin. Seni engelleyen şeylerde olabilir, engelleyecekolanlar da. Yola devam etmelisin, yazmaya devam etmelisin, hoşuna ne gidiyorsa yapmaya devam etmelisin. Kendini başarısız hissetme, sonunda yüzünde küçük bir tebessümle bitiriyorsan günü, sen zaten başarmışsındır. Geçmişe takılma, bundan sonrası için çalışırsın ve düzeltirsin. Üzülme, hiçbir şey senden değerli değil.” anlamına gelir ve biz bu bakışı atabilen kişilere “öğretmen” deriz.
Öğretmenler robot değildirler. Tek yanlışlarında haklarında atıp tutacağınız insanlar hiç değiller, size istediğiniz kadar yanlış yapma hakkı veren insanlara bu şekilde davranmak da bana pek doğru gelmiyor açıkçası. Bizim çoğu zaman onlardan daha fazla yanlış yaptığımızı burada tekrardan hatırlatmak isterim.
Öğretmenler insanlığın ortak geleceğidir. Bilim insanları gibi, sanatçılar gibi nasıl ki sadece kendi milletlerinden olan insanlara yardım etmiyorlarsa, öğretmenler de etmez; çünkü öğretmenler sadece bir milletin değil bütün insanlığın ortak değerleridirler. Öğretmenlik yalnızca bir meslek değildir ve öğretmenler yalnızca bir meslek sahibi kişiler değildir. Kendisi dahil her meslek sahibini yetiştirir. Öğretmen, kıyaslanmayan kişidir.
Sizi öğretmenlerin yaşadığı sorunların farkında olmaya davet ediyorum, onları her zaman özel hissettirmeye davet ediyorum. Bazı borçları ödeyemezsiniz ama onlara ona göre davranabilirsiniz.
Şimdi gidin, öğretmenlerinize bugününüz için teşekkür edin. Çünkü bugün neredeyseniz, ne yapıyorsanız, ne yorumlar alıyorsanız onların sayesindedir. Öğretmenlerinizi unutmayın, unutturmayın.
Ben kendi adıma teşekkür ederim “öğretmenim”,
Her şey için…
